Na te zijn ontwaakt uit de bij ons allen vertrouwde diepe winterslaap, heeft een jong lid van Heren Softbal-2 de energie vergaard om te beschrijven waar heel het team nou een seizoen voor softbalt: het teamweekend aan het einde van de slagtunnel. Middels de derde persoon volgt u een team dat plezier in het spelletje heeft, maar ook buiten het spel zich van zijn beste kant laat zien.
In navolging van het succesvolle, sportieve en vooral ook leerzame teamuitje van Heren Softbal-2 in 2011, werd unaniem besloten om ook na de laatste wedstrijd van 2012 een teamweekend te organiseren, wederom in het altijd gezellige, goed bereikbare en pitoresque Schubbekutterveen.
Zo gedisciplineerd als Heren Softbal-2 is tijdens het seizoen, zo gedisciplineerd werd ook omgegaan met de dierbare tijd die zij allen met elkaar konden doorbrengen. Eenieder lid van het team forceerde een snipperdag voor de vrijdag bij hun werk, zodat zij keurig om 14.00 ‘s middags op het veld konden verzamelen en vertrekken, in plaats van ‘s morgens in de file richting hun normale bezigheden.
Uw schrijver is dan ook ontzettend dankbaar voor het mogen meerijden, allicht ter completie van het team: gezellig en efficiënt kozen ze ervoor om alle auto’s vol te proppen en in een kolonne van vier naar Schubbekutterveen te rijden. Collectief stoppen bij d’een of andere tankstation bracht veel gezelligheid voort en na een kopje koffie, gestimuleerd door de € 0,50 korting van het toiletbezoek, voelden we gezamenlijk aan wanneer het weer tijd was om verder te rijden.
Eenmaal aangekomen onthulde zich een paradijs: daar, middenop een grasheuvel stond onze gehuurde villa, waar we meteen konden intrekken. De mannen met het diner voor die avond konden direct aan de slag voor een heerlijk driegangenmenu (ik zeg: Sushi, Bratwurst und Schpeckkuche), terwijl de rest van het gezelschap uit respect voor de koks in dezelfde ruimte de tafels klaarzette. Dat laatste duurde uiteraard niet zo lang als de voorbereiding van de sushi, dus de niet-keukenprinsen van het gezelschap zaten al bij de televisie om veel op te steken van de uitzending van het altijd leerzame Discovery Channel.
Eenmaal de maaltijd bereid en onder het genot van de gezondere frisdranken lieten de softballers van het goede leven hun beste tafelmanieren zien, om over de opvoeding op te scheppen. O, o. De deugnieten. Doch, van een late avond was geen sprake: ook hier laat het team zijn gedisciplineerde kant zien en ging vroeg naar bed, om de volgende ochtend fris en fruitig te beginnen met de eerste workshop: de Van Helten Bootcampsessie.
Om 7 uur ‘s morgens met z’n allen aan de koffie, wie had dat ooit gedacht? Gehuld in sportieve kleding, bespraken de mannen de aflevering van Discovery Channel de dag ervoor. De condities van de dame en de heren waren opeens die van topsporters, daar de gebruikelijke promillagegehaltes dit weekend ontbraken. Eerst aarzelden sommigen van de spelers met het toezeggen van hun deelname, daar zij bekend zijn met de lading die de term ‘bootcamp’ met zich meebrengt. Dat is echter geen reden geweest om niet deel te nemen en keurig volgde iedereen de conditietrainingsaanwijzingen van dhr. Van Helten.
Voor die middag stond oorspronkelijk een excursie naar het plaatselijke Italiaanse museum gepland, om (onder andere) replica’s van de Venus van Milo en de David van Michelangelo te zien. Dit cultureel verantwoorde deel van het teamweekend viel helaas in duigen, daar de toegangskaarten naar dit museum verdwenen waren (en de vraag is nog steeds: wie heeft deze kaarten voor meerdere bezoeken opgemaakt???) . Er was overigens meer behoefte aan het voortzetten van de sportieve lijn, die zijn richting te danken heeft aan eerdergenoemde Van Helten Bootcampsessies. De heren brainstormden over de opvulling van de leemte, maar al gauw bleek het team gelijkgezind: de voor de zondagochtend geplande Wombats-2 Whiffleball Workshop werd naar de zaterdagmiddag gehaald. Zo enthousiast als het team was, zo ook probeerden de werpers uit het team de meest eigenaardige effectballen te gooien.
Ook voor de zaterdagavond werd een fantastische maaltijd bereid – de mannen en dame veranderden zowaar in deugnieten door een wilde barbecue ervan te maken!
Na het feest met de barbecuesauzen werd het tijd voor de evaluatie van het afgelopen seizoen. Iedereen had eigenlijk alleen maar positieve kritiek op elkaar.
Wel is het zo dat de heren en dame na de effectieve teamseizoensevaluatie vroeg naar bed gingen: de whiffleballworkshop viel zodanig in smaak, dat ook op de vroege zondagochtend iedereen van het team weer van de partij wilde zijn.
Helaas komt aan alles een einde. Na een heerlijk, ontspannend en keurig weekend namen de mannen afscheid, om in een diepe winterslaap te raken…