Of: Hoe de inzet van moderne media en ouderwets een scoreblok vergeten tot een belachelijke maandag ochtend bespiegeling leiden.
Of iemand even tweehonderd woorden wilde typen over deze eerste overwinning van Heren 1 in dit seizoen? Nog geheel in sfeer van de wedstrijd, een vastberadenheid dat we dit gingen winnen, stemde ik toe. En dacht tijdens het terugrijden, best een eind vanuit Hengelo, aan het plaatsen van een berichtje op facebook, om me net pas te bedenken dat ik daarmee natuurlijk de angel uit dit stukje haalde. Al helemaal zonder scoreblok naast me op het buro hier…. Einduitslag al bekend, geen specifieke details te geven, dan maar wat algemeenheden:
Want, beste mensen, Heren 1 dit jaar is meer dan de afgelopen jaren een eenheid: iedereen, ja echt iedereen, heeft een zwarte broek aan. En een zwart shirt aan. Met zelfs nog een zwarte Wombats pet erboven op. Dat straal je dan ook uit naar de tegenstander. Met onze gezamenlijke jumping jacks [waar we op een of andere manier nooit allemaal tegelijk tot 21 kunnen tellen] gooien we daar nog een schepje op. Mochten jullie een wedstrijd komen kijken dit jaar, kom dus op tijd!
Met de vers aangewaaide Thomas de Boer – wie bij de verlovingsborrel van Rick en Cara was weten wel wie – kwamen we dit jaar uit op een mooi aantal spelers 12. Dat zes ervan als pitcher kunnen optreden is natuurlijk lekker. Maar dat we in Paul onze starter hebben is ook wel duidelijk. Zo hebben we aan onze veldbezetting weinig kopzorgen – de basis opstelling staat wel bijna vast. En er lopen flink wat multifunctionele spelers rond om wijzigingen toch zonder al te veel niveauverschil te kunnen doorvoeren. Dat geeft rust.
Om van de rust in de slagvolgorde nog niet te spreken. Een zeer agressieve top drie, een hard slaand midden tot en met nummer negen. Pitchers van de tegenpartij hebben geen slagman tegenover zich die even op de automaat kan worden gepitcht. In deze eerste wedstrijd kwamen een boel van ons tot zeven plate appearances. Paul en Derwin spanden de kroon met 4 honkslagen, Friso volgend met 3. Verder had iedereen wel een of twee hits.
Het honklopen dan? Dat kon inderdaad wel wat beter. Wombats, zomerdieren als we zijn, pakten nog te weinig extra honkjes. Liepen nog niet allemaal door waar het kon. En zorgelijker – sommige ijskasten op de ruggen bleken nog wel heel gevuld te zijn. Pluspuntje, meteen in de eerste wedstrijd een squeeze bunt spelen, dat was leuk.
Het veld: zoals gezegd, daar kunnen we rouleren, als het nodig is. Geen ontzettend spectaculaire plays, al solliciteerde Joris nadrukkelijk naar een dubbelrol als softballer door een slagman-honkloper op het eerste honk uit te gooien. No diving catches, a near miss though. Geen dubbels. En met een drietal foutjes best solide. Toch wel hardop noemen: Rick die als catcher drie man op twee uitgooide, en dat waren er met een veldscheids vier geweest. Afijn. We zullen nog wel slechtere scheidses dan deze tegenkomen, dus niets geklaagd.
En met die lelijke open deur stop ik maar. Details van de wedstrijd zijn in een later stadium [Rick houdt stats bij] in te zien. Nu rest me iets anders dan: Hell yeah! Het seizoen is weer begonnen.
Friso