Al mijn bestuursgenoten gingen me al voor, dus hoog tijd dat ook ik mijn voorstelstukje schrijf. Het begon allemaal in september 1994 (ja, da’s echt 20 jaar geleden) op het Domplein. Als verse rechtenstudent liep ik tegen de stand van The Wombats aan. Ik had tot een paar jaar daarvoor gehonkbald bij een andere, niet nader te noemen, club uit Utrecht (inmiddels gevestigd in het pittoreske Leidse Rijn) en bij de demonstratie van The Wombats begon het weer te kriebelen. Toch heb ik me ingehouden en ben ik niet meteen lid geworden. Ik moest immers studeren, daarnaast woonde ik nog thuis en dat heen en weer gereis tussen Maarssen en de Bilt leek me niks. Een jaar later met m’n propedeuse op zak en een kamer in de binnenstad, heb ik me alsnog gemeld bij die stand op het Domplein en ben ik lid geworden. Meteen viel ik met m’n neus in de boter, aan het einde van mijn eerste seizoen kregen we nieuwe velden. Met de honkbal afdeling konden we ontsnappen uit de voetbalkantine van de omni-sportvereniging FAK en gingen we samen een eigen kantine bouwen. Ergens na de zomerstop heb ik wc’s staan sauzen en ‘t was erg gezellig. In de jaren daarna werd er in diverse samenstellingen gespeeld aan de Voordorpse dijk, getraind in de veilinghal (met looptraining van Harry via de trappen), gegeten in de Bacchant, gedronken in de Poort en geëindigd in de Kneus. Uiteraard kwam, met al deze activiteiten, van het studeren wat minder terecht en heb ik het behalen van mijn doctoraal diploma weten te rekken tot in het 2e jaar van het nieuwe millennium. Op sportief gebied wisten we met het toenmalige 2e honkbal team nog wel voor de eeuwwisseling te scoren en werden in 1999 kampioen. Wat er allemaal in de nieuwe eeuw gebeurd is, moeten jullie me maar eens in persoon vragen. Wel kan ik verklappen dat er nog een team kampioen geworden is, mijn vrouw me, naar aanleiding van een kaderuitje, mee uit heeft gevraagd en dat we 11 jaar later bezongen zijn door vele wombats op ons huwelijksfeest.
Commissies
Even het bestuur voorstellen: Nathalie
Tja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik kan natuurlijk heel simpel een opsomming geven van alles wat er op mijn paspoort staat, maar daar zit niemand op te wachten. Dus dan maar een (leuke) anekdote over hoe ik bij de Wombats terecht ben gekomen
Het was een warme zomerdag, augustus 2011. Als aankomend eerstejaarsstudent Engels was ik een van de vele UITlopers dat jaar. Het was woensdagochtend en na twee dagen vol activiteiten en feesten stonden er nu serieuze dingen op het programma, met als hoogtepunt de sportmarkt bij Olympos. Afkomstig uit het gehucht Nijkerkerveen was ik in de veronderstelling dat er bij mij in de buurt nauwelijks tot geen sportverenigingen zaten, dus zocht ik mijn heil in Utrecht. Na een lange oriëntatiefase was ik tot de conclusie gekomen dat softbal toch echt wel mijn sport was. Vol enthousiasme ging ik op zoek naar iemand die mij meer kon vertellen over The Wombats. Met de belofte de gezelligste honk- en softbalvereniging voor (oud)studenten te zijn, leek mij dit de beste keus. Na een kort gesprek met een van de Wombats besloot ik me aan te melden voor de introductietraining.
In september was het dan zo ver. Op een kille woensdagavond stond ik samen met vele andere paraat om te beginnen aan mijn eerste softbaltraining bij de Wombats. Na een stevige warming-up was het tijd voor wat gooi- en vang oefeningen. Ik werd samen met twee anderen gekoppeld aan Janneke die ons alles vertelde over de Wombats. Daarna volgde de slagoefeningen en een afsluitend wedstrijdje. Na afloop was er een drankje en konden we ons bij Sanne inschrijven. Nog enigszins aarzelend heb ik het formulier mee naar huis genomen om me vervolgens drie dagen later via de site in te schrijven voor de wintertraining.
Tijdens mijn tweede seizoen ben ik gevraagd om secretaris te worden van deze mooie vereniging. Na lang wikken en wegen heb ik daar ja op gezegd en dat doe ik inmiddels al bijna anderhalf jaar met heel veel plezier. Inmiddels zit ik in mijn derde seizoen en heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt dat ik lid ben geworden.