Eind september was het weer tijd voor het toernooi in Enschede. Na vele enthousiaste verhalen over dronken wombats in blokhutten op de campus was ik erg benieuwd en blij dat we het toernooi dit jaar in het teamuitje hadden opgenomen. Dit beloofde veel goeds….
Lafjes
Toen de aanmeldingen uiteindelijk binnen waren bleek het aantal deelnemende leden tegen te vallen en de enige man, Janko, trok zich zelfs lafjes in de week van het toernooi terug. Met een team van ongeveer 14 strijdbare dames stonden we klaar op zaterdagochtend om een paar Duitse teams in de pan te hakken. Helaas ging dit allemaal niet zo voorspoedig als we hoopten. Het weer was gelukkig beter dan onze softbalkunsten. Toen bleek dat we alleen van een dronken studententeam konden winnen hebben we onze charmes in de strijd gegooid. Dit was succesvoller. Door afleidingstechnieken toe te passen op de eerste honkman konden we nog wat nullen voorkomen maar tegen home-run-slaande mannen waren we toch echt niet opgewassen.
Geen blokhut
Tijdens het opzetten van de tenten drong het besef langzaam door dat we eind september gingen kamperen en dat het dan (vooral ’s nachts) nogal koud kan zijn…. Een blokhut was achteraf best fijn geweest! Vooral omdat de feeststemming na het lekkere Mexicaanse buffet een beetje inzakte. Veel toernooideelnemers gingen naar huis of in hun warme blokhutten meegebrachte sterke drank atten terwijl wij in de kroeg achterbleven. Een rondje over de campus was verfrissend maar bracht ook niet veel vermaak, gelukkig was bij terugkomst in het café de feestvreugde alweer wat meer aanwezig. Laat op de avond kwam het feestje los en werden de teams flink gemixt. De voetjes gingen heftig van de vloer! De charme en het ritmegevoel van de aanwezige honkballers viel tegen (waar zijn toch die wombats als je ze nodig hebt?!?) maar gezellig werd het! Dat bewezen ook de brakke hoofden de volgende dag bij de ontbijttafel. Er moest weer vroeg gespeeld worden en dat hakte erin!
Gouden knuppel
Dat we de gouden knuppel voor beste damesteam in de wacht sleepten maakte het katerleed weer goed waardoor we terugkijken op een geslaagd en heel gezellig toernooi. Volgend jaar moeten we zeker weer met meer Wombats richting het Oosten!
Susanne